Prof. dr hab. Ewa Pieczyńska. Choć urodzona w Katowicach, zrządzeniem losu, jak się miało okazać, szczęśliwym dla warszawskiej hydrobiologii, już jako uczennica liceum znalazła się w stolicy. Tu w 1951 r. po raz pierwszy przekroczyła progi Uniwersytetu Warszawskiego, aby w 1955 r., na rok przed ukończeniem studiów na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi, podjąć w nim pracę jako zastępca asystenta i formalnie zakończyć ją 50 lat później, jako profesor zwyczajny.
Kariera akademicka Pani Profesor jest niezmiernie bogata; pełno w niej znakomitych osiągnięć naukowych i ważnych funkcji. Dla piszącego te słowa, związanego z hydrobiologią warszawską od 1964 r., chyba najważniejszym Jej dziełem było to, że po trudnych latach, jakie nastały dla ówczesnej Katedry Hydrobiologii po śmierci Profesora Mariana Gieysztora (1962 r.), potrafiła zebrać wokół siebie grono młodych absolwentów Wydziału i zbudować ją na nowo, tym razem pod szyldem Zakładu Hydrobiologii. Pani Profesor umiejętnie kierowała nim do 1984 r., z sukcesami organizując badania, dydaktykę, przyjmując doktorantów, nowych asystentów i adiunktów. Kiedy w połowie lat osiemdziesiątych przekazywała ster swojemu następcy, była to znakomicie zorganizowana placówka naukowa i dydaktyczna, znana w kraju i zagranicą.
Zainteresowania naukowe Pani Profesor skupiały się wokół środowiska i organizmów litoralu jeziornego. Były to często badania pionierskie, stanowiące ważne kroki w rozwoju limnologii. Wiele wyników Jej badań trafiło do renomowanych czasopism międzynarodowych i znalazło miejsce w podręcznikach akademickich. Jej dorobek jest wynikiem badań nad produktywnością i przemianami detrytusu w strefie litoralu, zależnościami między makrofitami, glonami nitkowatymi i bezkręgowcami, różnorodnością środowisk i organizmów w strefie granicznej woda – ląd. Tych zagadnień dotyczy także większość bardzo licznych prac magisterskich i kilkunastu doktoratów przygotowanych pod Jej opieką.
Pani Profesor Ewa Pieczyńska pełniła wiele funkcji akademickich i naukowych. Była dziekanem Wydziału Biologii, przewodniczącą Rady Naukowej Instytutu Zoologii Uniwersytetu Warszawskiego, członkiem Senatu UW, pełniła kierownicze funkcje i była członkiem wielu Komitetów, Rad naukowych, krajowych i międzynarodowych komisji ekspertów.
Pani Profesor była jednym z założycieli Polskiego Towarzystwa Hydrobiologicznego. Przez blisko 40 lat nieprzerwanie pełniła w nim różne, eksponowane funkcje: od skarbnika Zarządu Głównego, sekretarza Komisji Nagród do przewodniczącej Głównej Komisji Rewizyjnej.
Andrzej Prejs